Lukas 18:15-19:48

Het Boek

Jezus zegent de kinderen

¹⁵ Op een dag brachten enkele mensen hun kleine kinderen bij Hem. Zij wilden graag dat Hij ze zou aanraken en zegenen. De leerlingen zeiden echter dat ze moesten weggaan. ¹⁶ Maar Jezus riep de kinderen bij Zich en zei tegen zijn leerlingen: ‘Laat die kinderen toch bij Mij komen! Houd ze niet tegen. Want het Koninkrijk van God is voor wie is zoals zij. ¹⁷ Het is zelfs zo dat wie niet het eenvoudige geloof van een kind heeft, niet eens in het Koninkrijk van God kan komen.’

Het eeuwige leven

¹⁸ Een vooraanstaande Jood kwam bij Hem met de vraag: ‘Goede Meester, wat moet ik doen om het eeuwige leven te krijgen?’ ¹⁹ ‘Beseft u wel wat u zegt, als u Mij goed noemt?’ vroeg Jezus. ‘Er is toch niemand goed behalve God? ²⁰ En wat uw vraag betreft, u weet best wat u moet doen. U mag geen overspel plegen. U mag niemand doodslaan. U mag niet stelen. U mag anderen niet vals beschuldigen. Heb eerbied voor uw vader en moeder.’ ²¹ De man antwoordde: ‘Van jongs af aan heb ik mij aan al die voorschriften gehouden.’ ²² ‘Toch is er iets dat u nog niet hebt gedaan,’ zei Jezus. ‘Verkoop alles wat u hebt en geef het geld aan de armen. Daardoor krijgt u een schat in de hemel. Kom daarna terug en ga met Mij mee.’ ²³ Toen de man dat hoorde, ging hij heel verdrietig weg, want hij was erg rijk. ²⁴ Jezus keek hem na en zei: ‘Wat is het voor rijke mensen moeilijk om in het Koninkrijk van God te komen! ²⁵ Het is voor een kameel gemakkelijker om door het oog van een naald te gaan, dan voor een rijke om het Koninkrijk van God binnen te gaan.’ ²⁶ ‘Maar wie kan dan wel gered worden?’ vroegen de mensen die het hadden gehoord. ²⁷ Hij antwoordde: ‘Wat bij de mensen niet kan, kan wel bij God.’

²⁸ Petrus zei: ‘U weet dat wij alles hebben verlaten om U te volgen.’ ²⁹ ‘Ja,’ antwoordde Jezus. ‘En wie huis, vrouw, broers, ouders of kinderen verlaat ter wille van het Koninkrijk van God, ³⁰ zal nu al vele malen meer terugkrijgen. En in de toekomst krijgt hij het eeuwige leven.’

³¹ Hij nam de twaalf apart en zei: ‘Zoals jullie weten, gaan we naar Jeruzalem. Alles wat de profeten over Mij, de Mensenzoon, hebben geschreven, zal in vervulling gaan. ³² Ik zal in handen van de ongelovigen vallen. Ze zullen Mij bespotten, mishandelen en in mijn gezicht spugen. ³³ Ze zullen Mij afranselen en doden. Maar op de derde dag zal Ik weer levend worden.’ ³⁴ Ze konden dit niet begrijpen en hadden geen idee wat Hij ermee bedoelde.

³⁵ Niet ver van de stad Jericho zat een blinde man langs de weg te bedelen. ³⁶ Toen hij zoveel mensen hoorde voorbijgaan, vroeg hij wat er aan de hand was. ³⁷ ‘Jezus van Nazareth komt eraan,’ zei men. ³⁸ De man begon onmiddellijk te roepen: ‘Jezus! Zoon van David! Heb medelijden met mij!’ ³⁹ De mensen die voor Jezus uit liepen, zeiden tegen hem dat hij zijn mond moest houden. Maar hij trok zich er niets van aan en begon nog harder te schreeuwen: ‘Zoon van David! Heb medelijden met mij!’ ⁴⁰ Jezus bleef staan. ‘Breng die blinde man eens bij Mij,’ zei Hij. ⁴¹ Hij vroeg hem: ‘Wat wilt u van Mij?’ ‘Here,’ zei de man. ‘Ik wil zo graag weer zien.’ ⁴² En Jezus zei: ‘Goed. Nu kunt u weer zien. Door uw geloof bent u genezen.’ ⁴³ De man kon op dat moment weer zien. Hij ging met Jezus mee en prees God. De mensen die het hadden gezien, begonnen ook God te prijzen.

Jezus op bezoek bij Zacheüs

19 Jezus kwam in Jericho, maar bleef er niet. Hij trok meteen verder. ² Een zekere Zacheüs, een hoofdtolontvanger, die schatrijk was, ³ probeerde Jezus te zien te krijgen. Maar hij kon niet over de mensen heenkijken, omdat hij klein was. ⁴ Daarom liep hij hard vooruit en klom in een wilde vijgenboom om Hem toch te kunnen zien. ⁵ Toen Jezus daar langskwam, keek Hij omhoog. Hij riep Zacheüs bij zijn naam. ‘Zacheüs! Kom vlug uit die boom! Want Ik moet vandaag in uw huis zijn!’ ⁶ Zacheüs liet zich snel uit de boom zakken en ontving Jezus gastvrij in zijn huis. Wat was hij blij! ⁷ Maar dat was niet naar de zin van de andere mensen. ‘Nu is Hij nota bene bij die slechte man op bezoek gegaan,’ mopperden ze. ⁸ Ondertussen was Zacheüs voor de Here gaan staan. ‘Here,’ zei hij, ‘ik zal de helft van mijn rijkdom aan de armen geven. En als ik iemand teveel belasting heb laten betalen, zal ik hem vier keer zoveel teruggeven.’ ⁹ Jezus zei tegen hem: ‘Er is vandaag redding gekomen in uw huis. Nu bent u echt een zoon van Abraham. ¹⁰ Ik, de Mensenzoon, ben gekomen om afgedwaalde mensen te zoeken en te redden.’

¹¹ Omdat Jezus niet ver meer van Jeruzalem was, dachten velen dat de bevrijding van Israël nu wel vlug zou komen. Daarom vertelde Jezus een gelijkenis. ¹² ‘Een edelman werd weggeroepen naar een ver land om tot koning te worden gekroond. Na de kroning zou hij weer terugkomen. ¹³ Voordat hij vertrok, riep hij tien van zijn medewerkers bij zich. Hij gaf ieder van hen tien goudstukken om daarmee handel te drijven. ¹⁴ Maar er waren mensen in zijn land die een hekel aan hem hadden. Die stuurden een delegatie achter hem aan met de mededeling dat ze in opstand waren gekomen. Ze zouden hem niet als koning erkennen. ¹⁵ Nadat hij tot koning was gekroond, kwam hij in zijn land terug. Hij riep de mannen aan wie hij het geld had gegeven, bij zich. Hij wilde weten wat ze ermee hadden gedaan en hoeveel winst ze hadden gemaakt. ¹⁶ De eerste had enorme winst gemaakt. Wel tien keer het bedrag dat hij had gekregen. ¹⁷ “Fantastisch!” riep de koning uit. “Je bent een goede medewerker. Je hebt het weinige dat ik je heb toevertrouwd, goed beheerd. Ik maak je gouverneur over tien steden.” ¹⁸ De volgende man had ook veel winst gemaakt. Vijf keer het bedrag dat hij had gekregen. ¹⁹ “Prima,” zei de koning. “Jij wordt gouverneur over vijf steden.”

²⁰ Maar de derde man bracht alleen maar het geld terug waarmee hij was begonnen. “Ik heb het in een doek gedaan en goed bewaard,” zei hij. ²¹ “Ik was bang dat ik mijn winst aan u zou moeten afdragen. U bent immers een hard man. U neemt wat u niet hebt verdiend. U laat anderen voor u werken.” ²² De koning antwoordde: “Ben ik hard? Nu, dat zul je dan ook merken! Je bent een slechte medewerker. ²³ Als je zo goed weet hoe ik ben, waarom heb je het geld dan niet op de bank gezet? Dan zou ik het nog met rente hebben teruggekregen.” ²⁴ Tegen de lijfwacht zei hij: “Neem hem het geld af en geef het aan de man die de meeste winst heeft gemaakt.” ²⁵ “Maar koning,” antwoordden ze, “die heeft toch al genoeg.” ²⁶ “Ja,” zei de koning, “zo is het nu eenmaal. Wie veel heeft, krijgt er meer bij. Wie weinig heeft, raakt ook dat beetje nog kwijt. ²⁷ En breng nu mijn vijanden, die in opstand zijn gekomen, hier en dood hen voor mijn ogen!” ’

Jezus komt in Jeruzalem aan en bezoekt de tempel

²⁸ Nadat Hij dit verhaal had verteld, ging Jezus met zijn leerlingen verder naar Jeruzalem. ²⁹ Toen Hij in de buurt van de Olijfberg kwam en bijna bij de dorpen Bethfagé en Bethanië was, stuurde Hij twee van zijn leerlingen vooruit. ³⁰ ‘Ga naar het dorp daar,’ zei Hij. ‘Als jullie er binnenkomen, zullen jullie een ezelsveulen vastgebonden zien staan waarop nog nooit iemand heeft gereden. Maak het los en breng het hier. ³¹ Misschien vraagt iemand waarom jullie dat doen. Zeg dan alleen maar: De Here heeft het nodig.’ ³² Zij gingen op weg en vonden het veulen, precies zoals Jezus had gezegd. ³³ Ze maakten het dier los. Daar kwamen de eigenaars al aan. ‘Wat moet dat?’ vroegen ze. ‘Waarom maken jullie ons veulen los?’ ³⁴ ‘De Here heeft het nodig,’ antwoordden de leerlingen. ³⁵ Ze brachten het veulen bij Jezus en legden hun jassen erover, zodat Hij erop kon zitten. ³⁶ De anderen spreidden hun jassen voor Hem uit op de weg. ³⁷ Toen Hij de helling van de Olijfberg opging, begonnen al zijn volgelingen te zingen en te jubelen. Zij prezen God voor de geweldige wonderen die zij Jezus hadden zien doen. ³⁸ ‘Gezegend is de Koning, Hij die komt in de naam van de Here! Vrede in de hemel! Prijs Hem tot in de hoogste hemelen!’

³⁹ Maar enkele Farizeeën die tussen de mensen liepen, zeiden tegen Jezus: ‘Meester, zeg toch tegen uw volgelingen dat zij hun mond houden.’ ⁴⁰ ‘Als zij hun mond houden,’ antwoordde Jezus, ‘zullen de stenen gaan roepen!’ ⁴¹ Jeruzalem was nu niet ver meer. Zodra Jezus de stad zag liggen, begon Hij te huilen. ⁴² Hij zei: ‘Jeruzalem! Kon juist u vandaag maar inzien wat er nodig is voor vrede, maar u ziet het niet. ⁴³ Nu is het te laat. Straks zullen uw vijanden u belegeren, u omsingelen en van alle kanten tegen u opdringen. ⁴⁴ Ze zullen u en uw inwoners vertrappen. Zij zullen geen steen op de andere laten. Want God heeft u de kans gegeven, maar u hebt die laten voorbijgaan.’

⁴⁵ Toen Hij in de tempel kwam, joeg Hij de handelaars eruit. ⁴⁶ ‘Er is geschreven: Gods huis moet een huis van gebed zijn. Maar wat hebben jullie ervan gemaakt? Een rovershol!’

⁴⁷ Daarna sprak Hij elke dag in de tempel. De mannen van de Hoge Raad wilden niets liever dan Hem uit de weg ruimen. ⁴⁸ Maar zij wisten niet hoe. Want het volk hing aan zijn lippen.