Add parallel Print Page Options

Audite, filii, disciplinam patris, et attendite ut sciatis prudentiam.

Donum bonum tribuam vobis: legem meam ne derelinquatis.

Nam et ego filius fui patris mei, tenellus et unigenitus coram matre mea.

Et docebat me, atque dicebat: Suscipiat verba mea cor tuum; custodi praecepta mea, et vives.

Posside sapientiam, posside prudentiam: ne obliviscaris, neque declines a verbis oris mei.

Ne dimittas eam, et custodiet te: dilige eam, et conservabit te.

Principium sapientiae: posside sapientiam, et in omni possessione tua acquire prudentiam.

Arripe illam, et exaltabit te; glorificaberis ab ea cum eam fueris amplexatus.

Dabit capiti tuo augmenta gratiarum, et corona inclyta proteget te.

10 Audi, fili mi, et suscipe verba mea, ut multiplicentur tibi anni vitae.

11 Viam sapientiae monstrabo tibi; ducam te per semitas aequitatis:

12 quas cum ingressus fueris, non arctabuntur gressus tui, et currens non habebis offendiculum.

13 Tene disciplinam, ne dimittas eam; custodi illam, quia ipsa est vita tua.

14 Ne delecteris in semitis impiorum, nec tibi placeat malorum via.

15 Fuge ab ea, nec transeas per illam; declina, et desere eam.

16 Non enim dormiunt nisi malefecerint, et rapitur somnus ab eis nisi supplantaverint.

17 Comedunt panem impietatis, et vinum iniquitatis bibunt.

18 Justorum autem semita quasi lux splendens procedit, et crescit usque ad perfectam diem.

19 Via impiorum tenebrosa; nesciunt ubi corruant.

20 Fili mi, ausculta sermones meos, et ad eloquia mea inclina aurem tuam.

21 Ne recedant ab oculis tuis: custodi ea in medio cordis tui:

22 vita enim sunt invenientibus ea, et universae carni sanitas.

23 Omni custodia serva cor tuum, quia ex ipso vita procedit.

24 Remove a te os pravum, et detrahentia labia sint procul a te.

25 Oculi tui recta videant, et palpebrae tuae praecedant gressus tuos.

26 Dirige semitam pedibus tuis, et omnes viae tuae stabilientur.

27 Ne declines ad dexteram neque ad sinistram; averte pedem tuum a malo: vias enim quae a dextris sunt novit Dominus: perversae vero sunt quae a sinistris sunt. Ipse autem rectos faciet cursus tuos, itinera autem tua in pace producet.

Fili mi, attende ad sapientiam meam, et prudentiae meae inclina aurem tuam:

ut custodias cogitationes, et disciplinam labia tua conservent. Ne attendas fallaciae mulieris;

favus enim distillans labia meretricis, et nitidius oleo guttur ejus:

novissima autem illius amara quasi absinthium, et acuta quasi gladius biceps.

Pedes ejus descendunt in mortem, et ad inferos gressus illius penetrant.

Per semitam vitae non ambulant; vagi sunt gressus ejus et investigabiles.

Nunc ergo fili mi, audi me, et ne recedas a verbis oris mei.

Longe fac ab ea viam tuam, et ne appropinques foribus domus ejus.

Ne des alienis honorem tuum, et annos tuos crudeli:

10 ne forte impleantur extranei viribus tuis, et labores tui sint in domo aliena,

11 et gemas in novissimis, quando consumpseris carnes tuas et corpus tuum, et dicas:

12 Cur detestatus sum disciplinam, et increpationibus non acquievit cor meum,

13 nec audivi vocem docentium me, et magistris non inclinavi aurem meam?

14 pene fui in omni malo, in medio ecclesiae et synagogae.

15 Bibe aquam de cisterna tua, et fluenta putei tui;

16 deriventur fontes tui foras, et in plateis aquas tuas divide.

17 Habeto eas solus, nec sint alieni participes tui.

18 Sit vena tua benedicta, et laetare cum muliere adolescentiae tuae.

19 Cerva carissima, et gratissimus hinnulus: ubera ejus inebrient te in omni tempore; in amore ejus delectare jugiter.

20 Quare seduceris, fili mi, ab aliena, et foveris in sinu alterius?

21 Respicit Dominus vias hominis, et omnes gressus ejus considerat.

22 Iniquitates suas capiunt impium, et funibus peccatorum suorum constringitur.

23 Ipse morietur, quia non habuit disciplinam, et in multitudine stultitiae suae decipietur.

Fili mi, si spoponderis pro amico tuo, defixisti apud extraneum manum tuam:

illaqueatus es verbis oris tui, et captus propriis sermonibus.

Fac ergo quod dico, fili mi, et temetipsum libera, quia incidisti in manum proximi tui. Discurre, festina, suscita amicum tuum.

Ne dederis somnum oculis tuis, nec dormitent palpebrae tuae.

Eruere quasi damula de manu, et quasi avis de manu aucupis.

Vade ad formicam, o piger, et considera vias ejus, et disce sapientiam.

Quae cum non habeat ducem, nec praeceptorem, nec principem,

parat in aestate cibum sibi, et congregat in messe quod comedat.

Usquequo, piger, dormies? quando consurges e somno tuo?

10 Paululum dormies, paululum dormitabis, paululum conseres manus ut dormias;

11 et veniet tibi quasi viator egestas, et pauperies quasi vir armatus. Si vero impiger fueris, veniet ut fons messis tua, et egestas longe fugiet a te.

12 Homo apostata, vir inutilis, graditur ore perverso;

13 annuit oculis, terit pede, digito loquitur,

14 pravo corde machinatur malum, et omni tempore jurgia seminat.

15 Huic extemplo veniet perditio sua, et subito conteretur, nec habebit ultra medicinam.

16 Sex sunt quae odit Dominus, et septimum detestatur anima ejus:

17 oculos sublimes, linguam mendacem, manus effundentes innoxium sanguinem,

18 cor machinans cogitationes pessimas, pedes veloces ad currendum in malum,

19 proferentem mendacia testem fallacem, et eum qui seminat inter fratres discordias.

20 Conserva, fili mi, praecepta patris tui, et ne dimittas legem matris tuae.

21 Liga ea in corde tuo jugiter, et circumda gutturi tuo.

22 Cum ambulaveris, gradiantur tecum; cum dormieris, custodiant te: et evigilans loquere cum eis.

23 Quia mandatum lucerna est, et lex lux, et via vitae increpatio disciplinae:

24 ut custodiant te a muliere mala, et a blanda lingua extraneae.

25 Non concupiscat pulchritudinem ejus cor tuum, nec capiaris nutibus illius:

26 pretium enim scorti vix est unius panis, mulier autem viri pretiosam animam capit.

27 Numquid potest homo abscondere ignem in sinu suo, ut vestimenta illius non ardeant?

28 aut ambulare super prunas, ut non comburantur plantae ejus?

29 sic qui ingreditur ad mulierem proximi sui, non erit mundus cum tetigerit eam.

30 Non grandis est culpa cum quis furatus fuerit: furatur enim ut esurientem impleat animam;

31 deprehensus quoque reddet septuplum, et omnem substantiam domus suae tradet.

32 Qui autem adulter est, propter cordis inopiam perdet animam suam;

33 turpitudinem et ignominiam congregat sibi, et opprobrium illius non delebitur:

34 quia zelus et furor viri non parcet in die vindictae,

35 nec acquiescet cujusquam precibus, nec suscipiet pro redemptione dona plurima.