22 Nadat de Here David had gered van Saul en al zijn andere vijanden, zong hij het volgende lied voor de Here:
² ‘De Here is mijn Rots, mijn Burcht en mijn Redder.
³ Ik wil schuilen bij God, want Hij is mijn Rots en toevluchtsoord. Hij is mijn schild en mijn heil, mijn toevluchtsoord en hoge toren.
O mijn Redder, dat U mij redde van al mijn vijanden.
⁴ Ik zal de Here loven, want Hij is het waard geprezen te worden, Hij zal mij redden van al mijn vijanden.
⁵ De golven van de dood omspoelden mij, stormvloeden van kwaad stortten zich op mij.
⁶ Ik zat in de val, onwrikbaar vastgebonden door hel en dood.
⁷ Maar in mijn angst riep ik de Here en vanuit zijn tempel hoorde Hij mij. Mijn hulpgeroep bereikte Hem.
⁸ Toen schokte en trilde de aarde, de fundamenten van de hemel beefden door zijn toorn.
⁹ Er kwam rook uit zijn neus en vuurtongen schoten uit zijn mond. Zij verteerden allen die voor Hem stonden en zetten de wereld in vuur en vlam.
¹⁰ Hij liet de hemel neerbuigen en kwam naar de aarde, lopend over donkere wolken.
¹¹ Hij reed op een engel en vloog, Hij zweefde op de vleugels van de wind.
¹² Duisternis omringde Hem, overal om Hem heen waren zware wolken
¹³ en de aarde gloeide op door zijn glans.
¹⁴ De Here liet het vanuit de hemel donderen, God, de Allerhoogste, sprak met zijn machtige stem.
¹⁵ Hij schoot zijn bliksempijlen weg en maakte zijn vijanden angstig.
¹⁶ Door zijn vreselijke adem en zijn bestraffende woord spleet de zee open en kwam de zeebodem bloot.
¹⁷ Hij redde mij van bovenaf en trok mij op uit het water.
¹⁸ Hij redde mij van sterke vijanden, van hen die mij haatten en van hen die sterker waren dan ik.
¹⁹ Zij stortten zich op mij tijdens de dag van mijn ongeluk. Maar de Here was mijn heil.
²⁰ Hij bevrijdde en redde mij, want ik was goed in zijn ogen.
²¹ De Here beloonde mij voor mijn goedheid, want mijn handen waren onbevuild.
²² Ik heb de geboden van mijn God niet overtreden en ben van zijn weg niet afgeweken.
²³ Ik kende zijn wetten en gehoorzaamde deze.
²⁴ Ik was volgzaam tot en met en zorgde ervoor dat ik geen onrecht deed.
²⁵ Daarom heeft de Here zoveel voor mij gedaan, want Hij ziet dat ik vlekkeloos ben.
²⁶ U bent goed voor de goeden, U toont Zich onberispelijk tegenover de onberispelijken.
²⁷ U toont Zich rein tegenover de reinen en sluw tegenover de leugenaars.
²⁸ Wie het moeilijk hebben, redt U, maar U vernedert de hoogmoedigen, want U ziet alles wat zij doen.
²⁹ O Here, U bent mijn licht! U verlicht mijn duisternis.
³⁰ Door uw kracht kan ik een heel leger verslaan en spring ik over een hoge muur.
³¹ Gods weg is volmaakt, het woord van de Here is waar. Hij beschermt allen die zich aan Hem toevertrouwen.
³² Alleen onze Here is God, wie is een Rots buiten onze Here.
³³ God is mijn sterke Burcht, Hij heeft mij in veiligheid gebracht.
³⁴ Hij zorgt dat de goeden veilig kunnen lopen, als klipgeiten over de rotsen.
³⁵ Hij maakt mij bekwaam voor de strijd en geeft mij kracht om een koperen boog te spannen.
³⁶ U hebt mij het schild van uw heil gegeven. Door mij te verhoren, hebt U mij grootgemaakt.
³⁷ U hebt een pad voor mij gereedgemaakt, zodat ik niet kon uitglijden.
³⁸ Ik heb mijn vijanden achtervolgd en hen verslagen. Ik hield pas op toen zij allemaal waren verdwenen.
³⁹ Ik heb hen vernietigd, zodat er niet één meer kan opstaan. Zij zijn onder mijn voet ten val gekomen.
⁴⁰ Want U hebt mij kracht gegeven in de strijd en ervoor gezorgd dat ik iedereen die tegen mij opstond, kon onderwerpen.
⁴¹ U liet mijn vijanden op de vlucht slaan en wegrennen. Ik heb hen allemaal verslagen.
⁴² Zij zochten zonder resultaat naar hulp. Zij riepen tot God, maar Hij weigerde te antwoorden.
⁴³ Ik vermaalde hen tot stof, sloeg hen uiteen en doodde hen, ruimde hen op als waardeloos vuil in de straat.
⁴⁴ U hielp mij te ontkomen aan de opstandigheid van mijn volk. U liet mij voortbestaan zelfs aan het hoofd van heidense volken. Buitenlanders zullen mij dienen
⁴⁵ en zich snel aan mij onderwerpen als zij horen van mijn macht.
⁴⁶ Zij zullen de moed laten zakken en bevend bij mij komen vanuit hun schuilplaatsen.
⁴⁷ De Here leeft, gezegend zij mijn Rots. Geprezen zij Hij, de Rots van mijn heil.
⁴⁸ Gezegend zij God, die mijn tegenstanders verslaat
⁴⁹ en mij van mijn vijanden redt. Ja, U houdt mij veilig vast, zodat ik boven hen word verhoogd, U beschermt mij tegen het geweld.
⁵⁰ Daarom loof ik uw naam, o Here, onder de volken en zing tot uw eer.
⁵¹ Hij redt zijn koning keer op keer op een wonderbaarlijke manier en is genadig voor de gezalfde, voor David en zijn familie, voor nu en altijd.’

23 Hier volgen de laatste woorden van David:
‘David, de zoon van Isaï, spreekt. David, de man die door God werd grootgemaakt. David, de gezalfde van de God van Jakob. David, de lieflijke psalmist van Israël:
² De Geest van de Here sprak door mij en zijn woord lag op mijn tong.
³ De Rots van Israël zei tegen mij: “Wie rechtvaardig heerst over de mensen, heerst in diep ontzag voor God.
⁴ Hij is als het morgenlicht, een wolkeloze dageraad, als de zonneschijn na de regen, waarna het tere gras uit de aarde omhoog springt.”
⁵ Is het niet waar dat het zo met mijn nageslacht zal gaan? Ja, want God heeft een eeuwig verbond met mij gesloten, zijn overeenkomst is eeuwig en voor altijd bezegeld. Hij zal Zich steeds blijven bekommeren om mijn veiligheid en heil.
⁶ Maar de goddelozen zijn als dorens die worden weggegooid, want zij beschadigen de hand die hen aanraakt.
⁷ Men moet gereedschap hebben om ze op te ruimen, zij zullen worden verbrand.’