Mattheüs 14:1-21

BasisBijbel

De dood van Johannes de Doper

14 In die tijd hoorde koning Herodes^[a] wat er over Jezus werd verteld. ² Hij zei tegen zijn dienaren: "Dat is Johannes de Doper! Johannes is uit de dood opgestaan en weer levend geworden! Daarom kan Hij die wonderen doen." ³ Want Herodes had Johannes gevangen genomen, laten boeien en in de kerker gezet. Dat had hij gedaan omdat Johannes hem had gewaarschuwd toen hij met Herodias, de vrouw van zijn broer Filippus, was getrouwd. ⁴ Want Johannes had tegen hem gezegd: "U mag niet met haar trouwen." ⁵ Herodes wilde hem eigenlijk laten doden, maar hij durfde niet. Want hij was bang voor een opstand, omdat het volk geloofde dat Johannes een profeet was.

⁶ Maar op de verjaardag van Herodes danste de dochter van Herodias voor de gasten. Herodes vond het prachtig. ⁷ Hij zwoer haar dat hij haar zou geven wat ze maar wilde. ⁸ Haar moeder had haar van tevoren al opgestookt om te zeggen: "Geef mij hier op een schotel het hoofd van Johannes de Doper." ⁹ De koning werd erg bedroefd, maar toch wilde hij geen nee zeggen. Want hij had het gezworen en hij wilde niet afgaan voor zijn gasten. Daarom gaf hij bevel haar het hoofd te geven. ¹⁰ Hij liet Johannes in de gevangenis onthoofden. ¹¹ Zijn hoofd werd op een schotel naar het meisje gebracht. Zij bracht het naar haar moeder. ¹² En zijn leerlingen kwamen zijn lichaam halen en begroeven hem. Daarna gingen ze het aan Jezus vertellen.

Het wonder van de vijf broden en de twee vissen

¹³ Toen Jezus dit hoorde, voer Hij naar een eenzame plek. Hij wilde alleen zijn. Maar toen de grote groepen mensen dit hoorden, volgden ze Hem te voet uit de steden.

¹⁴ Toen Hij uit de boot stapte, zag Hij dat daar al een grote groep mensen was. Hij kreeg medelijden met hen en maakte alle zieke mensen gezond. ¹⁵ Toen het avond werd, kwamen zijn leerlingen naar Hem toe. Ze zeiden: "Heer, het is hier eenzaam en het is al laat. Stuur de mensen nu maar weg. Dan kunnen ze naar de dorpen gaan om eten te kopen." ¹⁶ Maar Jezus antwoordde: "Ze hoeven niet weg te gaan. Geven jullie hun maar te eten." ¹⁷ Ze zeiden tegen Hem: "We hebben hier alleen maar vijf broden en twee vissen." ¹⁸ Hij zei: "Breng ze hier." ¹⁹ En tegen de mensen zei Hij dat ze op het gras moesten gaan zitten. Hij nam de vijf broden en de twee vissen, keek omhoog naar de hemel en zegende ze. Toen brak Hij de broden in stukken. Zijn leerlingen deelden de stukken uit. ²⁰ Alle mensen aten tot ze genoeg hadden. Toen haalden ze de stukken op die waren overgebleven: twaalf manden vol. ²¹ Er hadden ongeveer 5000 mannen gegeten. Vrouwen en kinderen waren daarbij nog niet meegeteld.